W terapii schematu jednym z kluczowych elementów jest praca z tzw. „Zranionym Dzieckiem” (ang. Vulnerable Child mode). Terapia schematów (opracowana przez Jeffreya Younga) zakłada, że wiele naszych problemów emocjonalnych i trudności w relacjach wynika z niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych z dzieciństwa, co prowadzi do powstania tzw. schematów — trwałych, negatywnych wzorców myślenia, odczuwania i zachowania.
Praca nad trybem „Wrażliwego Dziecka”
Co w praktyce to oznacza:
- Rozpoznanie i nazwanie emocji dziecka w Tobie — smutku, samotności, złości, strachu.
- Zidentyfikowanie niezaspokojonych potrzeb z dzieciństwa, np. potrzeby bezpieczeństwa, miłości, akceptacji.
- Oka zy wa nie współczucia tej części siebie — np. poprzez techniki wyobrażeniowe.
- Budowanie Trybu Zdrowego Dorosłego, który może zaspokajać te potrzeby teraz, w bezpieczny sposób.
Tryb Wrażliwego Dziecka – przykładowe techniki używane w terapii schematu
- Dialogi między trybami (np. Zdrowy Dorosły ze Zranionym Dzieckiem).
- Praca z wyobraźnią – pacjent wyobraża sobie sytuacje z dzieciństwa i zaspokaja potrzeby, które w okresie dzieciństwa były niezaopiekowanie.
- Praca z ciałem i emocjami – np. identyfikowanie napięcia, nauka samoukojenia.
Po co to robimy?
Nie chodzi o „pozbycie się” Zranionego Dziecka, ale o zaakceptowanie tej części siebie i otoczenie jej opieką. Dzięki temu schematy tracą siłę, a Ty masz większą wolność w reagowaniu i tworzeniu zdrowszych relacji.
